Felicitas Human Design

‹ Terug

'HUMAN DESIGN GEEFT ONS TOESTEMMING ONSZELF TE ZIJN'

 

Vanochtend gaf ik weer een eerste les van de Living Your Design cursus. Een van de thema’s die voorbij kwam, was het thema, waarom Human Design? De zin "Human Design geeft ons toestemming onszelf te zijn' leefde voor mij opnieuw op. Ik verkeerde onlangs nog in een situatie waarbij ik mij hiervan opnieuw bewust werd. 

Het is voor mij al geruime tijd geleden dat ik het experiment aanging waarbij ik mijn strategie van wachten op respons en reageren vanuit respons oefende en uiteindelijk onder de knie kreeg. Ik leerde vertrouwen op mijn eigen autoriteit en gaf de autoriteit niet langer uit handen aan mijn mind of externen. Naarmate je jezelf gaat ontdekken en jezelf leert overgeven aan het onverwachte in het leven vindt er langzaamaan een verschuiving in je leven plaats. Doordat jijzelf transformeert vindt er om jou heen ook een transitie plaats. Jouw trilling verandert. Het kan zijn dat jouw vrienden- en kennissenkring verandert en ook je omgeving, je werkomgeving of je woonomgeving, verandert. Je wordt selectiever op wie of wat je resoneert. Je gaat resoneren op wat voor jou bestemd is. Die verfijning in resonantie brengt een verschuiving teweeg in jouw omgeving en schept een andere realiteit.

Die verschuiving heeft ervoor gezorgd dat je geen of minder weerstand in je leven ontmoet en je jezelf omgeeft met gelijkgestemden. Zo werd ik mij onlangs weer even gewaar hoe het ook alweer was als je ‘de gehomogeniseerde en soms moreel verheven mens’ in een privé setting tegenkomt.

Afgelopen vrijdag was ik uitgenodigd voor een etentje ter ere van een 25-jarig jubileum van een collega met wie ik al zo’n 16,5 jaar samenwerk. Het gezelschap was samengesteld door die collega en bestond uit mensen die waarschijnlijk afgestemd zijn op haar frequentie. Sommigen ken ik al jaren en met een aantal werk ik nauw samen. Eén daarvan ken ik van een afstandje. De keren dat onze paden zich kruisten, viel mij op dat wij niet op één lijn lagen of dat er sprake was van foutieve aannames waardoor ik gedwongen werd mijzelf te moeten verdedigen. Ik weet dan, hier is geen resonantie dus als het zakelijk niet nodig is, hoef je elkaar verder ook niet op te zoeken. Tijdens het etentje merkte ik dat die collega af en toe nieuwsgierig was en onze gesprekken probeerde te volgen. Ik heb er verder geen aandacht aan besteed maar het viel mij op.

Met onze gehele groep zaten wij in een zaaltje apart. Heel af en toe kwam er een serveerster langs om te vragen of zij ons ergens mee van dienst kon zijn. Een collega en ik hadden afgesproken om, zodra de serveerster weer langs zou komen, een cheesecake te bestellen, die wij dan met elkaar zouden delen. 
Op een gegeven moment kwam de serveerster 'ons' zaaltje binnen met de vraag of zij nog iets voor ons kon betekenen. Daarop antwoordde ik: “Wij zouden graag een dessert willen.” De serveerster zei: “Prima, dan haal ik even mijn blocnote.”

De nieuwsgierige collega ging compleet ‘aan’ op mijn respons op de serveerster waarin ik kenbaar had gemaakt dat ik een toetje wilde bestellen. Er ontstond wat geroezemoes en ik hoorde iemand nog tegen de nieuwsgierige zeggen: "Ja, dat is typisch Fee." Blijkbaar was ik té direct geweest of viel mijn toon bij haar in verkeerde aarde. Ze was nogal onthutst door mijn respons op de vraag van de serveerster. Het precieze ervan heb ik niet meegekregen en ik heb verder ook niet gevraagd wat er scheelde. 
Ik was mij op mijn beurt van geen kwaad bewust. Ik was wel verwonderd dat er een zenuw was geraakt bij de nieuwsgierige maar het hield mij verder niet bezig. Ik ben mij bewust dat sommige mensen moeite hebben met mijn zakelijkheid en/of directheid. Nu ik inmiddels ook weet wanneer ik authentiek en correct ben, hoef ik er verder ook geen aandacht meer aan te besteden. Daarnaast weet ik nu ook wat het effect van mijn design mercurius (onbewuste communicatie, lichaamstaal) in provocatie (poort 39) op sommige mensen is. Dit is wie ik ben.   
Overigens bleek de serveerster bij mijn opmerking niet van streek. Ze ging haar blocnootje halen waarna iedereen zijn bestelling doorgaf. Niets meer, niets minder.

Toen ik vanochtend de zin ‘Human Design geeft ons toestemming onszelf te zijn’ besprak, deed mij dit weer even aan afgelopen vrijdagavond denken.
Ik realiseerde mij welk effect zoiets kan hebben als wij onszelf identificeren met iets van buitenaf. Stel nou dat ik een ongedefinieerd egocentrum zou hebben. Dan zou mijn geconditioneerde mind na de verbolgen reactie van de nieuwsgierige mij via mijn open ego hebben verteld dat ik iets verkeerds had gezegd wat mij het gevoel zou geven dat ik niet goed genoeg ben. Ik zou mij vervolgens in een of andere bocht gewrongen hebben om ‘het voorval’ weer goed te maken om zo te bewijzen dat ik wel goed genoeg ben om alsnog haar goedkeuring te kunnen krijgen.

Of stel in mijn geval van een open Solar Plexus. Stel dat ik nog ernstig last zou hebben van mijn ongedefinieerd emotioneel centrum. Dan zou ik heel nerveus geworden zijn van de gedachte dat die persoon mij wellicht niet aardig vindt. Ik kan mij nog goed herinneren hoe ik sprak ten tijde dat ik nog diep geconditioneerd was. Ik zou mijn wens op een andere manier kenbaar hebben gemaakt. Ik sprak voorzichtiger of omslachtiger zodat niemand ook maar enigszins ergens aanstoot aan kon nemen. En o jee, als dat dan toch gebeurde, dan kon ik daar nachten van wakker liggen. Als ik daar nog aan terugdenk, krijg ik het er alsnog benauwd van. Zo vermoeiend en verstikkend.  

De tijd dat ik mij anders voordeed om anderen een plezier te doen of beter gezegd, de tijd dat ik mij anders voordeed om de hoon of kritiek van anderen te vermijden, behoort tot het verleden.

Jezelf toestemming geven jezelf te zijn is een ware bevrijding en staat synoniem voor ‘Love Yourself’. Je houdt van jezelf zoals je bent en niet zoals anderen vinden dat jij zou moeten zijn. Je geeft jezelf toestemming en maakt jezelf niet langer afhankelijk van de goedkeuring van een ander. Dat is wat je gevangen houdt. 

Ik wens datzelfde gevoel van bevrijding aan een ieder die het deconditioneringsproces aangaat. Het begin is zeker niet makkelijk. Het vergt geduld en moed maar weet dat het komt. 

 

Poort 39, deze energie provoceert om de juiste geest te vinden. Dit is een van de poorten die het beste begrepen kunnen worden via het negatieve. Dat wil zeggen, provocatie is er om erachter te komen wie niet kan worden geprovoceerd. Als je iemand probeert te provoceren en hij of zij wordt niet geprovoceerd, is die geest de juiste voor jou. Als je iemand kunt provoceren, is die geest niet de juiste voor jou. De provocatie probeert het juiste potentieel te vinden, het is de brandstof om de juiste geest te vinden. Het hele succes van een 39 is het blijven provoceren. Om jezelf te kunnen zijn, moet je provocerend zijn met de erkenning waarom de provocatie er is, zodat je je niet ongemakkelijk voelt als mensen jouw trip niet leuk vinden. Het ergste voor ieder individu is iemand die zegt: 'De manier waarop je dat doet bevalt me ​​niet. Verander het.' Dit is erg moeilijk voor provocerende mensen, omdat er altijd mensen in de buurt zijn die tegen hen zeggen: 'Provoceer mij niet'. Dit is zoiets als tegen de zon zeggen dat ze niet mag schijnen. Ze zijn wat ze zijn en dat is hun schoonheid.
Uit: the Line Companion - Ra Uru Hu